Duurzame Kerstboom

Ja hoor, na jaren heb ik weer een kerstboom in mijn huis. En wat voor eentje! Ik ben er echt super blij mee en ook best een beetje trots op.

Mijn huurhuis is groot genoeg voor ons drietjes en zelfs als mijn lief er is hebben we genoeg ruimte. Natuurlijk droom ik geregeld over een huis met een grote woonkeuken. Zeker nu ik zo graag en veel in de keuken aan het bakken en creëren ben. Toch heb ik het echt getroffen met deze fijne nieuwbouw woning waar ik de eerste bewoner van ben.

De woonkamer en aangrenzende keuken is echter niet zo groot. Ik heb de ruimte redelijk praktisch ingericht en hou niet van overbodige dingen dus we kunnen ons goed uit de voeten. Nu nadert echter de kerst en tja daar komt het fenomeen kerstboom weer in mijn gedachten voorbij drijven.

De eerste jaren dat ik hier woonde heb ik er eentje opgezet. Heel sfeervol en de kinderen genoten van de gezellige lichtjes en bonte kleurtjes in onze kitscherige boom. Dat de felle kleuren totaal niet matchen met mijn interieur, boeit hen niet, maar voor mij is het toch even slikken. Tel daar bij op dat de ruimte die, de niet-grote-maar-best-heel-echt-lijkende-nep-boom in beslag nam, toch nog heel veel kostbare bewegingsruimte is.

De kerstboom staat er vooral voor mijn kinderen. Ik beleef er nauwelijks tot geen plezier aan. Het begint al met het tevoorschijn halen van dat ding. De halve zolder dient over de kop gehaald te worden, omdat hij ver weg achter de knieschotten staat.

Bron: Pinterest

Dan het optuigen. De lampjes erin prutsen en vergeten ze eerst te testen. Je raadt het al uitgerekend die streng doet het niet meer. In een poging mijzelf werk te ontzien, zoek ik nog ijverig naar het betreffende lampje wat stuk is. Niets natuurlijk. Ik voel de irritatie al opkomen. Fijn kerstgevoel ook.

Ik moet denken aan het filmpje van Lau en Tiny wat een goede vriendin mij ooit eens liet zien. Ik schiet acuut in de lach. Wat een stel joh! Ik heb godzijdank nog nooit iemand zo horen vloeken en tieren tegen mij en ik zou het trouwens ook niet accepteren.

Dan met veel precisie de kerstversiering zo over de boom decoreren dat het een mooi gebalanceerd geheel is. Ja, dat doe ik uiteraard zelf. Ik hoor geregeld dat moeders dit hun kinderen laten doen, want dat vinden zo leuk om te doen. Geen haar aan mijn hoofd die dit mijn kinderen laat doen, want mijn ego wil echt dat de kerstboom staat te pronken en dat het plaatje ‘klopt’. Mijn plaatje voor de duidelijkheid. Wat anderen ervan vinden is natuurlijk maar de vraag.

Als we ons er dan een maand lang omheen hebben weten te manoeuvreren mag het geheel weer ontmantelt en opgeruimd worden. Elk vogeltje weer in zijn doosje, veren weer in het zakje en de ballen weer in de juiste doos. De versier spullen allemaal weer in de verhuisdoos en de kerstboom ingeklapt in zijn doos. Knieschot weer open schroeven, bewaarspul eruit en dit kerstspul er weer in, bewaarspul er ook weer in en dicht dat schot. Tot volgend jaar.

Toen het jaar aanbrak dat ik samen met mijn vriend en diens kinderen in mijn woning de kerst zouden vieren, er een extra fauteuil en een laptop tafel tegen de wand stond, besloot ik dat de kerstboom er echt niet meer bij past. De kinderen beaamden dat dit inderdaad niet comfortabel zou zijn.

Maar nu een week voor kerst borrelt er ineens een creatief idee op in mij. De kinderen hoor ik nergens meer over maar ik wil een kerstboom. Nee, niet degene die daar achter het schot ligt weg te stoffen want dat gaat nog steeds niet passen. Ik wil een vlakke boom, tegen de wand aan. Iets van hout, takken of washi tape. Een duurzame boom. Eentje die makkelijk her te gebruiken is, wat nauwelijks productiekosten heeft en niet van ver komt.

Bron: Pinterest

Ook mag hij niet te veel kosten. Ik zie in mijn hoofd allerlei beelden van verschillende kerstbomen ontstaan met mijn eigen decoratie spullen. Die kleuren matchen natuurlijk nog steeds niet, maar goed in het kader van duurzaam en voordelig ga ik deze wel gebruiken.

Vriendlief komt met Pinterest aanzetten en ik kijk mijn ogen uit. Hoewel er fantastische ideeën opstaan resoneert het net niet met mijn gevoel. Ik besluit om naar het naast gelegen tuincentrum Passieflora te lopen. Dit is een tuincentrum waar verstandelijk beperkte cliënten dagbesteding krijgen. Zij maken en verkopen hier planten en decoratiespullen. Ik ken de mensen persoonlijk omdat ik zelf ook als vrijwilliger met deze cliënten werk.

Bron: Pinterest

Ik spreek Thijs (de leidinggevende) aan en bespreek mijn wensen. Samen kijken we wat rond maar het staat er net niet bij. Veel leuks waar mijn hoofd ook al leuke creatieve ideeën van krijgt, maar mijn gevoel is nog niet tevreden. Ik besluit naar de houtwerkplaats dagbesteding te rijden om daar te kijken. Desnoods laat ik ze datgene wat in mijn hoofd zit ter plekke maken.

Eenmaal ter plekke, zie ik in een oog opslag “mijn boom” nonchalant tegen de etalage ruit aanstaan. Hij is iets groter dan ik in mijn hoofd heb en toch weet ik dat dit hem is. De lampjes zitten er al op geniet, een mooie ster als fungeert als piek en er hangt zelfs al een ster in bijpassend aan mijn decoratiespul.

Er staat geen prijs op en even denk ik ook nog dat ie misschien wel helemaal niet te koop is. Niets is minder waar en na een half uur, de halve boom gedemonteerd omdat hij zo niet in mijn autootje paste, kom ik enthousiast thuis met mijn platte kerstboom.

Ik schroef de takken die we aan een zijde hebben gedemonteerd weer vast en hang het geheel aan mijn schilderijlijst tegen de muur aan. Trek de verhuisdoos met kerst-meuk achter het knieschot vandaan en begin mijn boom vrolijk te decoreren. Zing luidkeels mee met een heel fout kerstnummer en verheug mij op de sfeervolle uitstraling in de avond.

Kijk dit is het gevoel wat bij een kerstboom optuigen hoort Lau.

Tadaaa dit is mijn creatie geworden!