In opwelling vraag ik aan mijn dochter of ik met haar mee mag naar haar verzorgpaarden. Ik heb behoefte aan een aardse omgeving en om echt even samen met haar te zijn. Om 15.00 uur fietsen we richting Cees (eigenaar) waar Femke en Ulrieka in de wei staan.
Energie-shift
Tijdens het fietsen voel ik al een energie shift in mij van een meer volgende rol. Zij weet zo ongelooflijk veel van paarden en hun manieren, dat ik daarvan kan en wil leren. Ook kan ze goed rijden doordat ze al jaren les en aanleg heeft.
Hoewel ik vroeger ook paardgereden heb, ben ik geen ervaren/ beleerde ruiter. Het lijkt mij fijn om weer een stukje te rijden en benoem dit ook naar haar. Ik voel onmiddellijk dat ik dit best spannend vindt, want in haar ogen “bak” ik er waarschijnlijk niks van. Ik realiseer mij ook dat dit slechts mijn gedachtes zijn en ik het mezelf weer onnodig moeilijk maak.
Onderwijzen
Ze begint vlak voor we er zijn dan ook te vertellen wat ze eerst zou gaan doen en waarom ze dat doet. Ik geniet van haar onderwijzende energie en realiseer mij dat ze als vanzelf de leiding neemt in deze onderneming.
Eenmaal op het erf aangekomen vraag ik haar wat ik kan doen en rustig legt ze uit wat de bedoeling is.
Wanneer ze Femke eenmaal in de stal heeft, legt ze mij precies uit met welke borstel ik wat moet doen en waarom. Ik verneem aan haar dat ze het mooi vind om het met mij te delen en ik geniet van alles wat er is. Een intens gevoel van verbonden zijn met mijn dochter en haar passie stroomt door mijn lijf.
Signalen
Na het poetsen heeft ze Femke opgezadeld en is ze gaan rijden. Cees, de 82 jarige eigenaar en ik voeren ondertussen een aangenaam gesprek. Op een gegeven moment vind ze dat ik genoeg heb staan praten en maant ze mij in de bak om te komen rijden. Na een jaar of 2 weer op een paard zitten voelt heerlijk. Met mijn dochter in de midden van de bak, mij iedere beweging gaande slaande, voel ik mij ineens een klein meisje.
Na wat rondjes stappen en wat aanwijzingen, roept ze me bij haar. Femke luistert direct naar Thirza en al lang niet naar mij. Thirza legt uit dat Femke geen hol begrijpt wat ze moet doen. Ik zeg tegen mijn dochter dat ik dit goed kan voorstellen, want ik weet zelf ook niet van voor een signalen ik af geef. Ik zit op een paard, voel mij ontspannen, maar sturen of berijden ho maar. Ik geniet vooral van het paard, dat ze mij op haar rug tolereert en nog meer van mijn dochter, die daar zo mooi en wijs mij aanwijzingen staat te geven.
Leiding nemen
Op de terug weg zegt ze: “Nou mam, nu was ik even de baas hé?” en ik vraag haar of zich de baas voelde? Ze zei daarna ”Nee, dat eigenlijk niet. Ik had meer de leiding over hoe het allemaal er aan toe gaat”. Ik vraag haar of ze van mij ook de ruimte heeft gevoeld om de leiding te mogen nemen? “Ja” zei ze, “heel duidelijk! Maar ik vond het ook wel een beetje gek”. Ik vertel haar dat ik dit wel begrijp, maar dat ze zich nooit door haar leeftijd, lengte of wat dan ook minder ‘leraar’ hoeft te voelen.
Volwassen mensen kunnen juist heel veel leren van kinderen, net zoals dat zij ook van een 6 jarig kind nog heel veel kan leren. Ook al ben ik ouder dan haar en denkt ze dat ik veel meer weet dan zij, ik weet dat zij op dit vlak in elk geval veel meer weet. Het is voor mij gemakkelijk om haar te volgen en mij door haar te laten onderwijzen.
Impulsiviteit
Hoe vaak is het niet dat een spontaan idee een heerlijk ervaring wordt!? Wat een rijkdom om dit zo met haar te beleven en om mijn impulsieve kant te kunnen en mogen volgen!