In opwelling vraag ik aan mijn dochter of ik met haar mee mag naar haar verzorgpaarden. Ik heb behoefte aan een aardse omgeving en om echt even samen met haar te zijn. Om 15.00 uur fietsen we richting Cees (eigenaar) waar Femke en Ulrieka in de wei staan.
Energie-shift
Tijdens het fietsen voel ik al een energie shift in mij van een meer volgende rol. Zij weet zo ongelooflijk veel van paarden en hun manieren, dat ik daarvan kan en wil leren. Ook kan ze goed rijden doordat ze al jaren les en aanleg heeft.
Hoewel ik vroeger ook paardgereden heb, ben ik geen ervaren/ beleerde ruiter. Het lijkt mij fijn om weer een stukje te rijden en benoem dit ook naar haar. Ik voel onmiddellijk dat ik dit best spannend vindt, want in haar ogen ābakā ik er waarschijnlijk niks van. Ik realiseer mij ook dat dit slechts mijn gedachtes zijn en ik het mezelf weer onnodig moeilijk maak.
