Ik wind mij al jaren op over ons huidige schoolsysteem. In het verleden veel gedoe gehad met onze dochter op de lagere school en haar uiteindelijk naar een andere school overgeplaatst. Gelukkig heeft ze hier nog twee hele fijne jaren beleefd. Nu ze beide naar het voortgezet onderwijs gaan, loop ik er weer tegen aan. Wat een idiote lessen krijgen ze en waarom is er in al die jaren niks veranderd in de lesstof die ze in hun hoofd moeten stampen?
Verdriet
Prins Ea slaat de spijker op zijn kop en hoewel ik blij ben dat er meer en meer aandacht voor het onderwijs komt, voel ik verdriet. Het is mijn eigen verdriet.
Ik heb ook op school lopen tobben met een aantal vakken en degene waar ik goed in was, waren zo gezegd ‘bijvakken’ en niet interessant voor de toekomst en al helemaal niet om je brood mee te verdienen. Waarom zijn er geen vakken als talent ontwikkeling, communicatieve vaardigheden en zelf bewustzijn lessen? Waarom moeten we allemaal hetzelfde leren en kunnen? Meer van hetzelfde en weg met de creativiteit van een kind. Het is zo prestatiegericht dat er eigenlijk alleen maar verliezen worden geleden. Ik kijk naar mijn kinderen en vooral de jongste is altijd zo creatief geweest, maar ik zie het door de tijd heen verminderen. Het lijkt wel alsof iedereen plat geslagen wordt tot middelmatig……robots die in de pas moeten lopen en niet te veel out of the box denken en van afstand bestuurbaar zijn.
Wakker
Wat een gift om dit verdriet in mij te mogen voelen en om gespiegeld te worden door mijn dochter! Dankbaar dat ik dit nu ervaar, want hierdoor voel ik mij meer gesterkt om mijn creatieve deel weer meer de ruimte te geven. Het is namelijk dat deel wat ik nauwelijks meer aandacht geef en waardoor ze zich niet meer gezien voelt. Zij, het kleine creatieve meisje in mij wil gezien worden door mij en ja ik ben weer wakker geschud